ŞİMDİ NE DİYECEKSİNİZ?

Gazeteci olarak bir haberi- köşeyi kaleme alacaksam çok düşünür, alt yapısını oluşturup öyle kaleme alırım.

Fikri haber takibini Üstad Gazeteci Cahit Akman bana öğretti.

Üstadın bana sözleri;

Boş haber, ve köşe belli bir yere kadardır, eğer konuya vakıf değilsen, araştır, sorgula, öğren, birleştir, konuya hakim ol, sonra ne yazarsan yaz korkma.

Ama derdi, mutlaka toplumun ortak paydalarını bul, bir iki kişinin cıyaklamalarına asla aldırma, genele bak diye söylerdi.

Köşemde üstada, sağlık sorunları ile ilgili bir kez daha geçmiş dileklerimi iletmek istiyorum.

Gelelim beni işçilerle konuşmadan haber yapıyor, köşe yazıyor diye eleştirenlere. Kişilik olarak başta da yazdığım gibi, alt yapısını oluşturmadığım, araştırmadığım hiçbir olay, benim için haber değeri değildir.

Beni eleştiren işçi kardeşlerime sadece şunu söylemek istiyorum.

Azınlığın çoğunluğa hakim olduğu yerler dikta rejimlerinde olur. 800-kişi aş-iş- diye geçimine bakacak, 12 kişi ise keyfi davranışları ile kamuoyu oluşturmaya çalışacak.

Gazetecilik tek taraflı olmaz, bizden de görüş alın diyen kişilere şunu sormak isterim, 12 kişi 800-kişinin üzerinde hüküm mü sürecek?

Ya da gazeteci, 12 kişinin borazancısı mı olacak?

Şimdi gelelim çalışan işçilerle yaptığım görüşmelere;

Alaplı Dağ Köyünden Akal Çalışanı (İ.Ş.) 14 Yıldır akalda çalışıyorum, bir gün olsa aylığımı geç almadım, bütün sosyal haklarım var, ve ben daha ne isteyim, evimden çıkıyorum, servis kapımdan alıp, kapıma getiriyor, şükür geçiniyoruz. Bizler, bu işlere bulaşmayız, bu işler bizi aç bırakır, kaos bizi etkiler, iş verene bir şey olmaz, sendikacıya da bir şey olmaz, ne olursa bize olur. Çoluk Çocuğumuzu, Akal sayesinde büyüttük. Hasta oldular, hastanede tedavi ettirdik, bir kuruş tedavi parası vermedik. Daha ne isteyelim”Dedi.

Bir akal çalışanı kızımız;

(S.Y) Evde boş boş oturuyordum, zaman geçmiyor evde, babamdan ufak tefek harçlıklar alarak küçük ihtiyaçlarımı görüyordum, Akal’a iş başı yapalı 2 yıl oldu, her ay, aylığım hesabıma yatıyor, bu güne kadar hiçbir sıkıntı yaşamadığım gibi para biriktirmeye başladım. SSK ödeniyor, servis kapımdan alıp kapıma getiriyor, ben çalışma hayatımdan memnunum, kimse bizi kendi işlerine,amellerine alet etmesin” Dedi.

Sevgili okurlarım, inanın böyle yüzlerce çalışan var, hep aynı memnuniyette.

He birde bulanık suda balık avlamaya çalışan, duruma göre bukalemun olan tipler yok mu?

Olmaz mı, işçi arkadaşını, işletmeyi bir dakikada satacak tipler bunlar.

Onlardan da bir örnek vereyim, aldığımız duyuma göre, işçi kardeşimiz Mollabey’de yaşıyor.

Dakikada adam satabilecek bir kişilikte,  sendikacılarla görüşmeler yapıyor.

 İstediği, sendikacılardan Alaplı şube Başkanlığı, görüşmeler yapılıyor, kardeşimize, Başkanlık verilecek sözü veriliyor. Kardeş sendikaya pazarlıkla üye oluyor, derdi çalışmadan para kazanmak ya, üye olduktan sonra Başkanlık hayalinin olamayacağını anlıyor ve üyeliğini iptal ettiriyor, bu  tipler mi işçi hakkını savunacak, bırakın ALLAH aşkına.

Ve net bir duyumumu daha işçi kardeşlerimle paylaşmak istiyorum.

Dinarsu yönetimi, her ihtimale karşı Adıyaman ilindeki yedekte bekleyen fabrikayı üretime hazır hale getirip işletmeye almak için, çalışmalara başladığı bilgisine ulaştım.

Alaplı Akal İplik’in uzun bir süre kapısına kilit vurulabilir!

İşçi kardeşlerimi hep uyardım! AKIL TEKTİR dedim.

Benden bir ağabeyleri olarak  uyarması!

Kalın sağlıcakla!